Πολιτισμός και παραδόσεις

Ο πολιτισμός του Σαλέντο είναι επηρεασμένος από τον μεσογειακό τρόπο ζωής και είχε από την ύπαρξή του μέχρι και πριν πενήντα περίπου χρόνια την επίδραση της γεωργίας, της προβατοεκτροφής και της χειροτεχνίας. Ο επικρατέστερος κοινωνικός θεσμός ήταν συνήθως η εκκλησία, η ρωμαιοκαθολική αλλά και η ελληνορθόδοξη, η οποία είχε παρουσία μέχρι τις αρχές του 18. αιώνα, και μάλιστα υπάγετο μέχρι το 1453 στον πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης και μετέπειτα με την ανοχή του Πάπα ως βυζαντινή-καθολική ενωτική εκκλησία.

Το φεουδαρχικό σύστημα που επέβαλλαν οι Νορμανδοί στις αρχές του 12. αιώνα εδραίωσε μέχρι τις ημέρες μας τις κοινωνικές αντιθέσεις και εμπόδισε το μεγαλύτερο μέρος του αγροτικού πληθυσμού από κάθε οικονομική ανάπτυξη. Το άνοιγμα της κοινωνίας που επικράτησε μετά τους δύο παγκοσμίους πολέμους, έφερε, όπως και σε άλλες περιοχές της νότιας Ιταλίας, τα άνω-κάτω σε αρκετές παραδοσιακές ισορροπίες, χάρισε όμως σε πολλούς ανθρώπους σχετική ευημερία, κυρίως λόγω των επιδοτήσεων από την Ρώμη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Σαλεντίνος γενικά θεωρείται παράδειγμα σεμνότητας, έχει όμως προσφέρει στην διάρκεια της ιστορίας του αναμφισβήτητα κατορθώματα. Όχι μόνο στην αρχιτεκτονική, την οικοδόμηση και την βιοτεχνία αλλά και στην διατήρηση και διάδοση των εκκλησιαστικών γραφών, στα ελληνικά καθώς και στα λατινικά. Θαυμάζει κανείς τις εκκλησίες και τα περεκκλήσια στο Ότραντο, Ναρντό ή σε οποιαδήποτε κωμόπολη όπως και τα κτίρια στο κέντρο των χωριών στο εσωτερικό της χερσονήσου, τις πολλές επιγραφές και τα γλυπτά στις προσόψεις, τις εσωτερικές αυλές και τις πλατείες και την προσφερόμενη ποικιλία ντόπιας χειροτεχνίας.