Τι σας έρχεται στο νου όταν ακούσετε κάποιον να μιλάει για τις Κυκλάδες; Εμένα... πολλά πράγματα, αλλά κυρίως σκέφτομαι πέντε πράγματα που είναι και αυτά που μου φαίνονται τα πιο σημαντικά. Είναι η θάλασσα, ο ουρανός, η ιστορία, ο δυνατός άνεμος και το φως, το φως, το φως...
Πήγα για να γνωρίσω τις Κύκλαδες φέτος τον Μάιο, και ήταν ακόμα όλα ανοιξιάτικα. Οι Κυκλάδες είναι τα νησιά που βρίσκονται στο Αιγαίο Πέλαγος λίγο πιο νότια απ’ την Αττική, και που ονομάζονται έτσι, επειδή σχηματίζουνε έναν κύκλο γύρο απ’ τη πρωτεύουσά τους, τη Σύρο. Από τη Νάξο και την Πάρο προέρχεται το μάρμαρο που οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν για τα γλυπτά τους, κι έτσι βλέπουμε πώς οι Κυκλάδες έπαιξαν έναν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του ελληνικού πολιτισμού. Σήμερα μερικά απ’ αυτά τα νησία είναι πολύ γνωστά και δημοφιλή ως προορισμός για διακοπές, και γι’ αυτό μπορεί να είναι αρκετά τουριστικά κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών. Αλλά μη ανησυχείτε... Αν πάτε έξω από την τουριστική περίοδο θα βρείτε ησυχία, μια θαυμάσια θάλασσα, ωραία τοπία με μεσογειακή βλάστηση, πολλά γραφικά χωριά μ’ ευγενικούς και φιλόξενους ντόπιους και συχνά, ταβέρνες κι εστιατόρια με πολύ νόστιμο φαγητό. Το καλοκαίρι έχει μέρες που φυσά αρκετά δυνατά το μελτέμι • όμως, αυτό βοηθά ν’ αντέξει κανείς καλύτερα τη ζέστη.
Οι Κυκλάδες είναι γνωστές και για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους με τα κυβικά, λευκά σπίτια και τα γαλανά κουφώματα. Αυτό είναι, ας πούμε, ο κυκλαδικός ρυθμός. Αλλά υπάρχουν νησιά όπως η Σύρος και η Άνδρος όπου κυριαρχούνε άλλοι ρυθμοί, όπως ο νεοκλασικός ή ο ηπειρωτικός. Εγώ είδα μόνο μερικά απ’ τα κυκλαδικά νησιά: την Πάρο, την Μύκονο, την Άνδρο, την Σύρο και την Τήνο, μα πρέπει να πω ότι το κανένα έχει τον δικό του μοναδικό χαρακτήρα. Αυτό που δε μπορείς να λησμονήσεις όμως είναι ο ήλιος του Αιγαίου και το εξαιρετικό κυκλαδίτικο φως που κάνει να φαίνονται τα πάντα τόσο... εξωπραγματικά